اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر نارسایی شناختی و پردازش هیجانی در پرستاران مضطرب

هدف پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر نارسایی شناختی و پردازش هیجانی در پرستاران مضطرب بود. این پژوهش به صورت شبه تجربی بود که در آن از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. نمونه پژوهش شامل 40 آزمودنی بود که از میان پرستاران دارای اضطراب شهر اردبیل انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش(شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی) و کنترل گمارده شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه اضطراب حالت- صفت اسپیلبرگر، پرسش نامه ذهن آگاهی فرایبرگ، پرسش نامه نارسایی شناختی برادبنت، مقیاس پردازش هیجانی باکر و پرسش نامه افکار اضطرابی ولز استفاده شد. داده های پژوهش با روش تحلیل واریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی علایم اضطراب را کاهش، نارسایی شناختی و پردازش هیجانی را به طور معناداری بهبود و ذهن آگاهی را افزایش می دهد (01/0> p). با توجه به یافته های پژوهش می توان بیان کرد که شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی می تواند در بهبود مشکلات روان شناختی و افزایش سلامت روانی پرستاران موثر باشد و استفاده از این روش درمانی برای مبتلایان به اضطراب در جامعه پرستاران ایرانی پیشنهاد می شود.